Кога ќе го возљубиме Христа со сета душа своја, кога божествената љубов ќе се всели во нас, проблемите исчезнуваат, а ние се исполнуваме со духовна радост.
Старец Порфириј Кавсокаливит
Старецот Порфириј Кавсокаливит (1906 – 1991), е еден од најголемите старци на нашата современост. Негова одлика се топлата љубов Христова и смирението, без било какво негодување, дури и во моментите на неподнослива болка.
Низ неговата скромна монашка келија поминале најразлични луѓе, од свети подвижници до грешни крадци, православни Христијани и луѓе од други религии, непознати луѓе и славни личности, богати и сиромашни, образовани и необразовани, мирјани и свештеници од сите чинови. На сите, заради нивното спасение, им ја нудеше Христовата љубов.
Сведоштвата на некои од неговите најблиски луѓе говорат дека духот на Старецот Порфириј беше: „дух на безпоговорна покорност на канонската Црква. Тој, апсолутно ништо не правеше без нејзино одобрение. Од своето искуство во Духот Свети, знаеше дека Епископите се носители на божествената благодат, независно од нивните лични доблести. Сликовито истакнуваше дека благодатта им се спротивставува на гордите, но не и на скрушените грешници. Од тие причини, не беше согласен со потезите, коишто предизвикуваа расправии и судири во Црквата, ниту со вербалните напади против Епископите. Секогаш нагласуваше дека за решавање на црковните проблеми ќе се најде излез во Црквата и низ Црквата, со помош на молитвата, смиреноумието и покајанието. Велеше дека за нас е подобро да направиме грешка во Црквата, отколку правилно да постапуваме надвор од Неа. Во еден дух стоите, борејќи се еднодушно за евангелската вера (Фил. 1. 27).“
Во продолжение приложуваме неколку кратки искази на Старецот Порфириј за канонската Црква Христова.
1. Во Црквата напредуваме кон бесмртноста.
Црквата е нов живот во Христа. Во Црквата не постои смрт, не постои пекол. Евангелистот Јован вели: „кој ќе ги запази зборовите мои, нема да вкуси смрт довека“.[1] Христос ја укинува смртта. Оној што влегува во Црквата се спасува, станува вечен. Еден е животот, тој е бесконечен, без крај; оттука, смртта не постои. Кој ги следи заповедите Христови, никогаш не умира. Умира со телото, со страстите и се удостојува уште во овдешниот живот да живее во Рајот, во Црквата наша, а потоа и во вечноста. Со Христа, смртта станува мост што ќе го поминеме за миг, за да продолжиме да живееме во невечерната светлина.
Continue reading “Старец Порфириј Кавсокаливит: Пет кратки поглавија за Црквата”
